Dat je dan alles wegstopt. Dat je alles probeert te vergeten, maar je iedere keer nog een extra stomp in je maag krijgt. Dat alles over lijkt te zijn, maar dat je toch nog een klap in je gezicht krijgt. Zo voel ik me nu. Dat alles wat goed lijkt te gaan toch na een kleine tijd weer verpest wordt. Het zou zo zo fijn zijn als ik een keer de kans zou krijgen om alles te kunnen doen. Geen grenzen, geen drempels. Ik ben daar naar onderweg, denk ik. Al heeft die weg wel veel hobbels. Ik krijg vrijheid als ik mijn school afrond. Als ik in de zomer heel hard werk kan ik misschien na mijn examens mijn kamer betalen. Ik wil het huis uit, ik wil mijn eigen verantwoordelijkheden hebben en ik wil doen wat ik leuk vind. En ontdekken wie echte vrienden zijn. Helaas kan je echte vrienden meestal maar op 1 hand tellen.
Ik ben zo blij dat ik naar HAVO ben gegaan. Ik heb verschrikkelijk toffe mensen ontmoet, waar misschien wel écht blijvende vrienden in zitten, plus dat mijn cijfers verbeteren, waardoor ik me beter ga voelen.
Eigenlijk heeft alles wat ik heb meegemaakt veel positieve dingen meegebracht. Dat had ik in eerste instantie niet verwacht. Alles wat je doet brengt ervaringen met zich mee. Je kan ze gebruiken op de manier die JIJ wilt. Hoe negatief die ervaring ook was, alles is om te zetten in iets positiefs. Dat moet ik zelf wat vaker inzien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten