Valencia

Ik ben net 2 dagen terug van een school excursie naar Valencia. Omdat ik daar geen internet had, wil ik jullie er nu wat over vertellen.

Valencia, 26/03/12 15:05
Vandaag heel veel gelopen. Mijn rug doet pijn, dus terwijl ik dit schrijf zit ik op een bankje in een botanische tuin. Het is prachtig. Op een bankje met afgebladerde witte verf met allemaal verschillende kleuren bloemen om me heen. In de verte hoor ik Enzo, een jongen uit mijn klas, op zijn mondharmonica spelen. Hij heeft er net zeven voor €40,- gekocht. Op een marktje waar ik een ring heb gekocht. Valencia heeft iets bijzonders.
Ik mis niemand en dat vind ik vreemd. Ik mis trouwens niet zo snel mensen, denk ik. Het is ook wel even fijn om alleen te zijn. Los van de groep drukke tieners, die tussen de 15 en 17 jaar zijn en naar mijn mening erg hard kunnen schreeuwen. In het hostel is het daarom ook een chaos. Er zijn twee werkende douches voor ongeveer 17 meisjes. Om mijn kamer te beschrijven; twee stapelbedden. Meer past er niet in. Nou ja, er zit een halve meter tussen de stapelbedden. Megan slaapt boven mij en ons stapelbed zit met tape aan elkaar vast. Als je hoest begint het bed al te kraken. Ook is er op onze deur "Please masturbate quietly" geschreven ( http://twitpic.com/93fc04). Het is niet zo gek dat dat er staat, als de bedden zo hard kraken.
Wat ik trouwens wel mis, is mijn piano. Ik wil kunnen spelen en zingen. Dat maakt mijn hoofd leeg. Het maakt me ook vrolijk. Ik mis muziek om me heen, dan lijkt alles bij elkaar te passen. Drukte wordt rust, hoe groot de chaos ook is.

Volgens mij vinden Spanjaarden me raar.
"Free as a bird, you know?"