Ik weet het niet.

Tranen stromen over mijn wangen zoals ze in tijden niet meer gedaan hebben. Ik maak mezelf zo bizar onzeker en boos. Bang vooral. Bang voor al mijn verwachtingen, dromen en mezelf. Of ik ergens tot in staat ben. Of ik liefde ken en of ik verliefd kan worden. Alles wat goed was vorige winter, kan dat zich herhalen? Maar dan op een andere manier?

Ik denk mezelf de grond in, wat ik dacht dat ik mezelf had afgeleerd. Misschien is dat iets van mij, al ga ik mezelf door die actie haten.

Ik mis mezelf.

Gelukkig nieuw jaar!

Eerste blog van een nieuw jaar! Gelukkig nieuw jaar allemaal, de beste wensen. Ik gun iedereen het aller fijnste, mooiste, meest liefdevolle, gelukkigste jaar ooit. Nog goede voornemens? Ik niet, ik hou me er toch niet aan. Ook geven goede voornemens verwachtingen, verwachtingen die niet altijd even goed zijn. Verwachtingen van jezelf en anderen die iets van jou verwachten.

Ik ben het jaar goed begonnen, vrolijk en blij en gelukkig. Ik kan niet zeggen dat ik gelukkig ben, alleen ik heb me gelukkig gevoeld de laatste paar dagen. Ik heb veel verwachtingen van dit jaar. Ik slaag (hoop ik), ik word achttien, ik ga er een prachtige zomer van maken, ik ga studeren (hoop ik) en ik woon waarschijnlijk aan het eind van dit jaar in Amsterdam. Dit is allemaal zo fijn dat het me stiekem toch wel een beetje bang maakt. Wat als ik niet slaag? Wat als ik niet word toegelaten tot mijn opleiding? Et cetera, et cetera. Het is gek hoe één bepaalde gebeurtenis alles kan veranderen, daar sta je nooit bij stil. Misschien is het ook wel goed om daar niet bij stil te staan en het maar te laten gebeuren, anders zou je gek worden. Denk ik dan, dan ga je je afvragen of een glas water drinken alles kan veranderen. Maar goed, dat was niet aan de orde.

Ik wil even zeggen dat ik blij ben dat de vrienden die ik nu heb samen met mij 2013 in gaan. Ze zijn de aller leukste, aller liefste en aller tofste mensen op de wereld. 2012 was niet zo tof, 2013 wordt mijn jaar.

Leven op het randje, hè?