Zou het niet leuk zijn om te verdwijnen en dan na een paar maanden ergens weer op te duiken? Dat je zo verandert bent dat niemand je herkent, of in ieder geval verbaast over hoe je er uit ziet? Je ontwikkelt zo veel in een paar maanden, maar niemand heeft het door. Ik denk dat ik maar een tijdje ga verdwijnen, zo ver ik dat kan.
Ik wil weten of ik mensen kan shockeren. Of ik ze kan verbazen.
Ook heb ik gewoon tijd voor mezelf nodig. Om alles op een rijtje te zetten en eindelijk ergens in te slagen.
HET IS TIJD OM OP EIGEN BENEN TE STAAN.
“I am still so naïve; I know pretty much what I like and dislike; but please, don’t ask me who I am. A passionate, fragmentary girl, maybe?”
- Sylvia Plath
Geen opmerkingen:
Een reactie posten