God, wat gek.

Jij.

  

Goedenacht.

Ik zal je even vertellen dat het 01:43 is wanneer ik begin met de eerste letters op dit digitale papier. Tijdje geleden dat ik heb geblogd, ik wist niet wat ik moest schrijven. Vooral wat jullie wilden weten.

Ik ben er in de laatste maanden achter gekomen dat ik in een jaar heel veel ben veranderd. Ook dat heel veel mensen enorm gebruik van me hebben gemaakt, over me hebben gelogen, me zwart hebben gemaakt en nog wat andere dingen. Ik wil me niet meer verdedigen, het vreet mijn energie en dat gun ze niet. Ik zie mezelf nu als een compleet wordend mens dat aan een nieuwe fase toe is en daar ook aan gaat beginnen. Ik laat een groot deel van de sociale contacten om me heen achter en ik neem maar enkele mee, om een nieuwe sociale kring te vinden. Die verandering is ook af en toe nodig denk ik. Ik ben redelijk snel volwassener geworden dan de meeste mensen van mijn leeftijd. Dit klinkt weer als een dertien jarig meisje dat naar haar moeder schreeuwt: "IK BEN GEEN KIND MEER'. Dat is het niet, zo bedoel ik het niet. Ik denk alleen dat mijn hoofd niet meer funtioneert zoals het zou moeten horen en dat ik me op het moment heel slecht kan vinden met mensen die zich helemaal naar hun zestien jarige zelf gedragen. Ik vind het niet leuk, het werkt wel voor me maar misschien had ik meer tijd willen hebben, die ik niet heb gekregen naar omstandigheden qua ziektes en sociale contacten. Want het is zeker, sociale contacten kunnen je enorm als mens laten groeien. Ook al gebeurt dat af en toe niet op de manier zoals je het zou willen. De meesten hebben me namelijk enorm pijn gedaan. Wat is gebeurt is gewoon stomweg kut, maar het heeft me als mens laten groeien.

Nu ben ik ook klaar voor iets nieuws. Nieuwe school, nieuw werk, nieuwe vrienden en genieten van jong zijn en alles kunnen. We kunnen alles. Ik denk ook, hoe stom het ook klinkt, dat ik eindelijk klaar ben voor een relatie. Ik was te jong en te naïef om lief te hebben zoals je zou moeten doen.

Dit is wat me dwars zat, deze blog is altijd maar wat dingen die me dwars zitten. Ik ben een blij en tevreden persoon nu, daar niet van. Ik hield van, en ik had lief.

Examens.

Tijdje geleden dat ik schreef. Ik voelde me een tijd zo slecht dat schrijven zelfs niet hielp. Het gaat beter nu, als je dat zou willen weten.

Examenstress! Ja, dat is nu aan de orde. Mamma heeft al allemaal homeopatische middeltjes voor me gehaald om mij rustig te maken en zo de gymzaal te betreden. God, het is me wat. Het tegenstrijdige in mij verwart me vooral. Ik ben heel rustig maar ook totaal in paniek. Ik wil zo bizar graag slagen, voor mij mag na 6 jaar mijn middelbare school carrière wel over zijn. Het wordt tijd voor verandering en het verlaten van je routine, dat heb je af en toe nodig. Ik wat vaker dan een ander denk ik.

Ik denk namelijk dat in routine raken voor niemand goed is. Je blijft hangen in het veilige schema, maar dat haalt alle uitdagingen weg. Als mens heb je parkourtjes en uitdagingen nodig, anders kom je nooit vooruit. En wanneer je wel vooruit komt, zijn het met mini stapjes. Niet dat daar iets mis mee is, in tegendeel, maar ik ben niet zo. Ik zie mezelf niet langer dan een jaar stilstaan op één plek. Het is niet spannend genoeg.

Succes iedereen, slagen gaat wel lukken. Die kriebels in je buik zijn er niet voor niets, geniet van het examen maken. Het is iets nieuws en heeft een nieuwe periode aan. Ik wens je het aller beste, ook al doe je geen examen.

Liefs,
Lydia.

Laatste dag van maart.

Laatste dag van maart. Zomertijd is in gegaan. Tijd voor zomerliedjes en zomerliefjes en zomergitaartjes en zomer feestjes. I don't care about the weather. Kom op, beetje positief blijven. Een beetje in de mood komen! Voor jou: onder aan staat een zomerliedjes afspeellijst.

April is voor mij wat dingen anders aanpakken. Prioriteiten stellen. Op gebied van school en sociaal. April en mei zijn de maanden om voor mijzelf te kiezen, en ik heb die tijd ook echt nodig. Want ik kan alles. Helemaal met zomerliedjes in mijn oren, een zomerliefje die mijn hand vast houdt en zomergitaartjes op zomerfeestjes waar ik naar uit kan kijken. Ik wens jullie succes, zie april als een 'voor jezelf kies maand'. Dat klinkt heel stom, maar de mensen om je heen moeten je blij maken. Wanneer dat niet gebeurd, klaar. Laat ze maar voor jou werken af en toe, zonder ze compleet te vergeten. Lastige opgave, dat weet ik, maar het kan wel. Ik weet het zeker. Jij en ik kunnen dat.

Ik wens jullie alvast het aller beste zomer begin toe. Succes voor iedereen met examens zoals ik!

(Spotify afspeellijst:  Zomerliefjes.)

Één en al gebreken.

Mijn onzekerheden die ik dacht overwonnen te hebben breken toch weer door. Langzaam, zonder dat ik het eigenlijk door heb en ze verpesten zo veel. Waardoor ik een hekel aan mezelf krijg. Ik denk dat ik nooit compleet zeker van mezelf zal zijn. Ik ben er bewust van dat ik niet perfect ben, integendeel. Ik ben één en al gebreken. Kan ik ook pluspunten noemen? Oh ja, ik ben best tevreden met hoe ik er uit zie. Mijn gebreken? Ik ben door mijn onzekerheid zie ik dingen die er niet zijn. Onzekerheid over hoe ik op dingen reageer, hoe ik ze op neem of op vat en over mijn karaktereigenschappen. Ik ben niet grappig of leuk, ik ben een redelijk saai persoon. Een saai persoon die zich af en toe kan verliezen in liefhebben of in vriendschap.

Volgende week zaterdag reis ik in mijn eentje het hele land door. Dat is fijn. Ik wil foto's maken van onbekenden, schrijven over wat ik denk en de mensen die ik het meest mis of het langst niet heb gezien verleiden met een kop koffie. Het rustige en het vreemde van reizen met de trein is dat alles zo onbekend is. Helaas heb ik al een plan gemaakt voor zaterdag, dat had ik eigenlijk niet moeten doen. Ik moet op Utrecht Centraal naar een perron lopen met het mooiste getal. Of rennen naar de eerst vertrekkende trein. Het zorgt voor het los laten van gewoontes en maakt je minder bang voor het onbekende.

We live our lives in the confines of fear.

Life of a selfless man.

Fijn. Fijn dat ik blij ben en eigenlijk alles goed gaat. Jij bent leuk. Jullie zijn lief. Ik ben lief voor mezelf. Is wel eens anders geweest. Ik weet dat dit jaar gewoon goed komt, omdat alles gaat zoals ik het wil.

Vrijdag ga ik op vakantie. Een week rust van de hele wereld om me heen. Heel fijn eigenlijk. Een week vast zitten in de sneeuw met mijn meest dierbare, dat is voor mij één van de beste dingen die er zijn. Ik heb WiFi in het hotel, ik denk dat ik dat alleen gebruik voor foto's die ik maak. Afzonderen, alleen maar bezig met Tsjechen en familie.

Ik ga je missen. Denk ik.